Mana barumsa Sanshiyaani – Sunshine School
Door: Frits
Blijf op de hoogte en volg Frits
13 Maart 2011 | Ethiopië, Addis Abeba
Aan het begin van dit schooljaar zijn wij, het viertal VSO´ers dat in Nekemte werkzaam is, benaderd door de directeur van Sunshine School. Deze meneer Tilahun bleek zeer geinteresseerd te zijn in ons werk en vroeg ons op welke manier wij een bijdrage konden leveren aan de deskundigheidsbevordering van zijn leerkrachten, wellicht zelfs in combinatie met het lesgeven aan zijn leerlingen. In eerste instantie vermoedden wij dat we hier te maken hadden met een privé-school daar het schoolterrein er prachtig uitzag. De klaslokalen zijn gesitueerd in een rechthoekige formatie, iets wat mij persoonlijk doet denken aan missionarisscholen in Suriname en Indonesie. De ´school compound´ is ingericht met een wijd opgezette tuin waar onder andere appels worden verbouwd. Bij navraag blijkt dit de enige plek in de regio te zijn waar appels groeien en met regelmaat komen er dan ook experts langs die de bodemkwaliteit testen en adviezen uitbrengen. Verder heeft de schoolleiding ruimte gecreeerd voor verschillende speeltoestellen en is er een voetbalveld. Overigens is dit laatste iets wat op ieder schoolterrein te vinden is. De staatsscholen hebben allen een geweldige hoeveelheid ruimte tot hun beschikking. Echter, in tegenstelling tot Sunshine School, worden deze ruimtes allesbehalve optimaal gebruikt. Voor de gemiddelde Nederlander, meesters van het cultiveren en overproduceren, is dat een gruwel in de ogen.
In gesprek met Tilahun werd ons duidelijk dat Sunshine School geen privé-school is, maar een op liefdadigheid gebaseerde weesschool met zo´n driehonderd kansarme leerlingen. De school is opgericht door de eigenaar van bouwbedrijf Sunshine Construction, de op één na rijkste persoon in Ethiopie. Inmiddels is de school bezig aan haar tweede jaar en heeft de oprichter plannen om in de verschillende uithoeken van het land gelijke scholen te vestigen. Alle leerlingen, van grade 1 tot en met grade 9, ontvangen aan het begin hun schoolcarriere een schooluniform en onderwijsmaterialen. Maandelijks ontvangen de leerlingen een bedrag van 150 Birr om in levensonderhoud te voorzien. Het merendeel woont namelijk bij lokale families in en soms bij hun eigen ooms en tantes. Het is een veelvoorkomend verschijnsel dat mensen naast hun eigen kinderen een aantal andere kinderen in huis hebben. Deze kinderen hebben vaak op jonge leeftijd beide ouders verloren, al dan niet aan de gevolgen van HIV-AIDS. Bij hun nieuwe families krijgen ze vaak huishoudelijke taken toebedeeld en worden ze over het algemeen altijd gestimuleerd om naar school te gaan. Noem het een win-win situatie, al is het duidelijk dat deze kinderen een andere status hebben dan de pleegkinderen in ons kikkerlandje.
Omdat de meeste leerlingen van Sunshine School voorheen naar verschillende staatsscholen gingen, bestaan er grote verschillen in competentie en zelfvertrouwen. Om die reden vindt het overgrote deel van de leerlingen het erg lastig om zich uit te drukken in het Engels, iets wat tegelijkertijd voorkomt dat hun Engelse vaardigheid op een bepaald niveau komt. Dit hebben ze echter wel nodig om succesvol door de middelbare school (high school en preparatory school) heen te komen en zich daarmee te kwalificeren voor goed vervolgonderwijs. Vandaar dat we in samenspraak met Tilahun uiteindelijk besloten hebben om twee programma´s aan te bieden: een ´teaching methodology´ en ELIP programma voor de leerkrachten en een lessenserie gericht op Engelse spreekvaardigheid voor de leerlingen.
Oh, Sunshine School!
Samen met Emilie, Richard en Elizabeth hebben we in totaal negen ochtenden gevuld met dit programma. Het eerste deel van de ochtend werd gevuld met ELIP-activiteiten, waarbij Emilie of Elizabeth de leerkrachten lesgaf. Deze activiteiten waren vooral gericht op het verbeteren van de Engelse vaardigheid. Tegelijkertijd gaven de overige drie VSO´ers les aan kleine groepen kinderen uit grade 5 en 6. In circuit wisselden we elkaar telkens af om in een uur tijd drie groepen les te geven. Het accent hierbij lag op het verbeteren van de spreekvaardigheid en het vergroten van het zelfvertrouwen. Voor de theepauze verzamelden de leerlingen zich altijd voor de veranda van de verschillende klaslokalen om daar een nieuw lied uit het repertoire van Richard te leren. Deze liedjes, waaronder ´Old McDonalds´ en ´colours of the rainbow´, werden dan gedurende de week door de leerkrachten verder ingeoefend. Onder gitaarbegeleiding van Richard werden de verschillende teksten geoefend. Uiteindelijk was het Richard´s geniale ingeving die leidde tot een heuse ´Sunshine School Song´ dat zelfs meerstemmig gezongen kan worden. Waarschuwing: zing het niet te vaak, anders blijft het in je hoofd hangen. In mijn geval resulteerde het in een slapeloze nacht.
Sunshine School is the greatest (3x)
O Sunshine School.
Na de theepauze was het aan Richard en mij om een sessie te verzorgen op het gebied van ´Teaching Methodology´ of anders gezegd: lesdidactiek. Deze trainingen richtten zich op het gebruik van zogeheten ´Active Learning Methods´ en het implementeren hiervan in de praktijk, iets waar Richard zich op de universiteit veel mee bezighoudt. Daarnaast was er aandacht voor lesvoorbereidingen, het adequaat inzetten van leermaterialen en het uiteindelijk nadenken over hoe onderwijsveranderingen duurzaam gemaakt kunnen worden. Hier kwamen oplossingen naar voren die sterk vertegenwoordigd zijn in mijn CPD programma. Neem als voorbeeld hoe vier leerkrachten biologie middels team-teaching en peer observation een bepaalde onderwijsmethode succesvol kunnen invoeren. Tijdens deze sessies warden de leerlingen van grade 7 en 8 onderwezen door de andere VSO´ers, waarna ook dit circuit werd afgerond met het oefenen van een nieuw lied. Petje af voor de leerlingen van grade 5 tot en met 8 die onze lessen zonder verzuim bleven volgen, zelfs als ze daarvoor een uur moesten lopen. Onze waardering voor hen werd uiteindelijk beloond met een ballon en de even trouwe leerkrachten ontvingen allen een ´certificate of attendance´. Mede door de oprechte toewijding van meneer Tilahun is dit programma een succes geworden. Hopelijk kunnen toekomstige VSO´ers het initiatief voortzetten. Ons volgende programma richt zich op ELIP workshops voor 40 basisschoolleerkrachten en zal in april plaatsvinden.
How the bible got translated into Afaan Oromo
Meneer Tilahun is in al zijn bescheidenheid een opmerkelijk en bijzonder persoon. In zijn manier van spreken doet hij zeer ´sophisticated´ aan, alsof hij alle landen van de wereld bezocht heeft. Het tegendeel is waar, de goede man kent in het naburige Nedjo zijn oorsprong en heeft zich nooit buiten de landgrenzen gewaand. In zijn rol als directeur, waarvoor hij persoonlijk werd benaderd door Sunshine Construction, stelt hij zich nederig op. Hij mist de alure van een man met status, zeker naar Ethiopische begrippen, maar verdient respect op basis van zijn vriendelijkheid en charisma. De laatste eigenschap is er één die steeds minder mensen lijken te bezitten, dat maakt Tilahun een unieke persoonlijkheid. Iemand die thuis hoort op Sunshine School. Hij straalt het vertrouwen uit dat deze leerlingen nodig hebben om stappen voorwaarts te maken. Mocht ik ooit de functie van directeur vervullen, dan zou ik graag een dosis van zijn persoonlijke eigenschappen willen eigenmaken.
Als zoon van een missionaris, ontwikkelde Tilahun zich logischerwijs tot een kerkelijk man. Naast zijn dagelijks werk maakt hij zich vandaag de dag dan ook verdienstelijk in de plaatselijke kerk: Mekanu Yesus. Het was echter niet zijn vader die het geloof introduceerde, deze eer viel ten deel aan Tilahun´s grootvader. Het verhaal gaat dat zijn opa onder leiding van een Zweeds protestantse missie per boot afreisde naar het Scandinavische land en daar jaren onderricht kreeg. Op zijn uiteindelijke terugreis deed hij Eritrea aan, waarna hij uiteindelijk terugkeerde naar Bedele, een dorp temidden van Nekemte en Jimma. Daar wijdde hij 13 jaar van zijn leven aan de vertaling van de bijbel naar het Afaan Oromo. De Oromo, waarvan het merendeel moslim is, zijn trots op hun taal en cultuur. En vanuit de achtergrond dat het hen tijdens het 20 jaar durende communistische regime niet was toegestaan om hun taal te spreken noch te schrijven, valt het eenvoudig te verklaren dat velen bekend zijn met het haast legendarische verhaal van Tilahun´s opa. Bijzondere mannen, de inmiddels rijpe appel valt niet ver van de boom.
-
13 Maart 2011 - 11:48
Tineke Snelting:
Oh Frits wat een verschil met onze wereldbeleving. Konden de kinderen in Nederland maar eens zien hoe het daar is, ze zouden vast blijer zijn met kleine dingen.
Onvoorstelbaar dat ze een uur moeten lopen om naar school te kunnen en als dank een ballon krijgen.
De scholen zouden leeg blijven. Wat geweldig dat jullie dit werk willen en kunnen doen. Blijf ook goed voor jezelf zorgen, je koppie wordt weer zo smal.
Tot het volgende verslag en blijf gezond.
Veel liefs, ook van Peter,
Dikke kus van mij. -
21 Maart 2011 - 10:18
Trudie Enthoven:
Lieve Frits,
HARTELIJK GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG!!!!
Hier is de lente begonnen, een mooie zonnnige dag!!
Zoals je dhr. Tilahun beschrijft, zie ik dat het een man is die dicht bij zichzelf blijft en daardoor anderen mensen in zijn omgeving in hun waarde laat en dus ook zichzelf mogen zijn.
Volgens mij heb jij deze eigenschappen ook in huis, dus daar kan je op vertrouwen :)
Fijne dag.
Heel veel liefs van ons,
Henk, Trudie, Tim en Bo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley