Say hello to: Abiyu!
Door: Frits
Blijf op de hoogte en volg Frits
13 November 2009 | Ethiopië, Addis Abeba
Zoals beloofd de primeur van ‘in the picture’. Het is me met groot gemak gelukt om één van de bewoners van de compound hiervoor te strikken. Abiyu, een jongen van 16 die op het oog (zie foto’s) veel jonger lijkt dan hij werkelijk is, woont samen met onze bewaker Jermen in een klein houten huisje achter ons huis. Op zijn 14e verhuisde hij van zijn geboortedorp Tsige Mariam (14 km verderop) naar Nekemte om alhier zijn studie te vervolgen. Zijn vader vond het onderwijs in Tsige Mariam onvoldoende: leraren kwamen uren te laat en over het algemeen viel het onderwijsniveau tegen. In de wetenschap dat het veelal de minder bekwame leerkrachten zijn die naar de dorpen worden gestuurd, valt dit eenvoudig te verklaren. Na het voltooien van de basisschool (Calalaqii, grade 8) wil hij zijn opleiding voortzetten op ASK College, een ‘private school’ die naast basisonderwijs ook middelbaar onderwijs verzorgt. Abiyu vertelt dat zijn vader zijn best doet om dit voor hem te bekostigen (150 Birr per maand). In het geval dit niet lukt rest hem niets anders dan naar een ‘governmental school’ te gaan, waar het onderwijsniveau over het algemeen lager is. De overheid betaalt alleen de salarissen van de leerkrachten en de schoolboeken. Verder budget, zoals ook op Calalaqii, moet op een andere wijze gecreëerd worden, zoals door het werven van fondsen binnen de ‘community’ of het overnemen van sterk verouderd materiaal van andere scholen. Abiyu heeft het overigens goed naar zijn zin op Calalaqii. Zo vertelt hij dat hij tevreden is met zijn school. De leerkrachten zijn erg behulpzaam en toegewijd. Abiyu’s vader hoopt vooral dat Abiyu door blijft studeren en uiteindelijk een universitair diploma haalt. (degree of een master) Tot zijn vijfentwintigste mag hij op vader’s kosten blijven studeren, daarna moet hij op eigen benen staan. Daarover zegt Abiyu gekscherend: ,,Father says: you can study till you become 25, but after that you’re not welcome in our house.’ Met andere woorden: dan ben je volwassen genoeg om voor jezelf te zorgen. Hopelijk worden zijn jongere broers en vooral zijn zusje dezelfde kansen gegund.
Naast zijn huiswerk, het merendeels kopiëren van de in de lesboeken voorgeschreven teksten, heeft hij veel huishoudelijke taken. Zo bereidt hij het voedsel en verzorgt hij de koffieceremonie op het middaguur. Jermen en Abiyu wisselen elkaar af in hun huiselijke bezigheden, ze hanteren zelfs een werkschema, waarbij ze om de beurt een bepaalde activiteit vervullen. Ook betalen ze beurtelings voor de maandelijkse voedingsmiddelen, volgens de Ethiopische kalender. Zo wordt er maandelijks een grote hoeveelheid aan suiker, koffiebonen, zout, mais, sorghum en teff (voor injera) ingeslagen, ter waarde van zo’n 300 of 400 Birr. Eens in de zoveel tijd bezoekt hij zijn familie of komt zijn vader of moeder naar Nekemte. Mogelijk verhuist het gezin in de toekomst naar Nekemte, indien er voldoende geld wordt gespaard. In de tussentijd werken zijn vader en moeder stug door om dit te bereiken. Vader werkt als chauffeur op een taxibusje om koffie van plaats naar plaats te vervoeren en zijn moeder werkt in een ‘mana dhugga’, letterlijk vertaald: een drinkhuis, ofwel cafetaria.
In de weinige vrije tijd die Abiyu heeft doet hij graag aan sport, het liefst voetbal. Zo’n twee tot drie keer per week trainen we samen op ons pleintje; joggen, push-ups, sit-ups en hij houdt het allemaal prima bij. Verder heeft hij me goed geholpen met het aanleggen van onze eigen kruidentuin. Inmiddels staan de dille, de peterselie en de koriander al aardig hoog. Onlangs heeft hij van zijn eigen geld een Engels grammaticaboek gekocht, waarin we dagelijks dialogen oefenen. Hij heeft, zoals vrijwel alle Ethiopiers, veel moeite met ‘grammar and pronunciation’ dus deze spraakoefeningen komen goed van pas. Later wil hij graag een ‘civil engineer’ worden.
Naast zijn huiswerk, het merendeels kopiëren van de in de lesboeken voorgeschreven teksten, heeft hij veel huishoudelijke taken. Zo bereidt hij het voedsel en verzorgt hij de koffieceremonie op het middaguur. Jermen en Abiyu wisselen elkaar af in hun huiselijke bezigheden, ze hanteren zelfs een werkschema, waarbij ze om de beurt een bepaalde activiteit vervullen. Ook betalen ze beurtelings voor de maandelijkse voedingsmiddelen, volgens de Ethiopische kalender. Zo wordt er maandelijks een grote hoeveelheid aan suiker, koffiebonen, zout, mais, sorghum en teff (voor injera) ingeslagen, ter waarde van zo’n 300 of 400 Birr. Eens in de zoveel tijd bezoekt hij zijn familie of komt zijn vader of moeder naar Nekemte. Mogelijk verhuist het gezin in de toekomst naar Nekemte, indien er voldoende geld wordt gespaard. In de tussentijd werken zijn vader en moeder stug door om dit te bereiken. Vader werkt als chauffeur op een taxibusje om koffie van plaats naar plaats te vervoeren en zijn moeder werkt in een ‘mana dhugga’, letterlijk vertaald: een drinkhuis, ofwel cafetaria.
In de weinige vrije tijd die Abiyu heeft doet hij graag aan sport, het liefst voetbal. Zo’n twee tot drie keer per week trainen we samen op ons pleintje; joggen, push-ups, sit-ups en hij houdt het allemaal prima bij. Verder heeft hij me goed geholpen met het aanleggen van onze eigen kruidentuin. Inmiddels staan de dille, de peterselie en de koriander al aardig hoog. Onlangs heeft hij van zijn eigen geld een Engels grammaticaboek gekocht, waarin we dagelijks dialogen oefenen. Hij heeft, zoals vrijwel alle Ethiopiers, veel moeite met ‘grammar and pronunciation’ dus deze spraakoefeningen komen goed van pas. Later wil hij graag een ‘civil engineer’ worden.
-
20 November 2009 - 15:14
Claire:
Ha Frits,
Er viel vandaag een kaart uit Ghana voor jou op de 'schooldeurmat'.
Dus alvast een prettige kerst en een gelukkig nieuwjaar van de Rockanje Presbyterian Experimental School!!
liefs,
Claire
ps: de voorlopige adviezen zijn er vandaag uit gegaan hoor!! We praten je nog wel eens bij... -
23 November 2009 - 07:30
Ben En Lia:
Wat een verhalen allemaal,
Frits! Leuk om nu ook de foto's erbij te zien.
Het ziet er daar nog behoorlijk vruchtbaar uit.
Het regenseizoen is daar voorbij, maar wij zitten er nu midden in. Hoewel we nog niet mogen klagen. Afgelopen zaterdag was het nog 17 graden! Zijn je kruidnoten al op?
Groetjes van ons -
26 November 2009 - 10:02
Martine Noors:
Hé Frits, zo ik ben weer bij hoor. Heerlijk al die verhalen. Ik ben wel gelijk mijn ochtend kwijt, want ik ga natuurlijk ook een uur googlen om een juist antwoord te vinden op de lange vinger nagel. Bedankt! Niet gevonden trouwens. Ik kom niet verder dan drugs, neuspeuteren (echt te smerig) en sjekkies draaien. Ik ben wel benieuwd! Die wasmachine zal ik niet winnen denk ik. Ik vond het leuk toen ik las over de herkenbare geur van Afrika. Als iemand vraagt aan mij, want vind je van Afrika, zeg ik als eerste: Het ruikt daar zo lekker. Als je mij geblindoekt uit het vliegtuig laat stappen, kan ik zo vertellen of ik in Afrika ben of niet. Ik word altijd vrolijk van die geur, omdat die ook goeie herinneringen bij mij naar boven brengt. Dat zegt genoeg over dit continent. Misschien een leuke voor de volgende keer; Hoe komt een continent aan zo'n eigen geur? (weer een ochtend kwijt). Nou Meester, enjoy life in Etiopia, maar dat lukt je volgens mij aardig. Liefs Martine (Stan is erg druk met spreekbeurten, boekverslagen en werktstukken en vooral met hier onder uit proberen te komen, maar misschien kan hij je nog wat vertellen over zijn voorlopig advies.Doei doei) -
22 December 2009 - 11:57
Peter En Tineke:
Hallo Frits,
Ben je nog steeds in je nopjes, vast wel.
Wat een contrast toch, onze kinderen kunnen leren zoveel ze willen( vaak willen ze niets)en deze jongen doet er alles aan om ergens naar toe te kunnen.
Het is ongelijk verdeeld.
We wensen jou en de mensen die je lief zijn hele fijne Kerstdagen en een geweldig goed 2010.
Een stevige hand van Peter en een knuffel, knuffel,knuffel van Tineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
